Onze lieve Skylar was een Australian Shepherd. Skylar was topfit en stond vol in het leven. Nooit had ze ergens last van. Maar toen zij 4 jaar oud was, stopte zij binnen een week ineens met eten. Ze werd enorm slap en kon steeds minder.
Wij zijn toen direct naar de dierenarts gegaan. De dierenarts nam vervolgens een bloedonderzoek af. Vervolgens kregen wij schokkend nieuws; acute lymfeklierkanker in de meest agressieve vorm. Onze wereld stond stil. Op dat moment was ik zelf 5 maanden zwanger. Skylar was de hond die ons gezin compleet maakte. Ik wist zeker dat zij een geweldige oppasmoeder zou zijn.
Na de diagnose van onze dierenarts hebben wij direct een afspraak gemaakt bij een dierenziekenhuis dat gespecialiseerd is in oncologie bij gezelschapsdieren. De oncoloog behandelde Skylar 3 maanden met alle liefde. De reis was voor ons 2 uur, maar dat maakte ons echt niet uit.
Skylar was door de behandelding weer zichzelf en sterkte aan. Ook at ze weer door de prednison. “Als een bouwvakker” zeiden wij thuis tegen elkaar. Als je Skylar niet kende, dan zou je eigenlijk niet zien dat zij ziek was.
Wij kregen ons vertrouwen terug, want haar bloedwaardes werden steeds beter. Totdat Skylar zonder aanleiding opeens extreem hoge koorts kreeg. Een dag later zijn wij moet spoed naar de dierenarts gegaan. Daar is Skylar in onze armen overleden.
Het vermoeden is dat Skylar een hersenvliesontsteking had. Pure pech, want de kanker was zo goed als uit haar bloed door de behandeling die zij kreeg maar zij was dermate zwak en vatbaar door een verlaagd afweersysteem. Uiteindelijk heeft de ziekte dus toch gewonnen.
Wij zullen onze clown Skylar nooit vergeten en we weten dat ze met de juiste zorg nog 3 maanden heeft kunnen genieten van het leven. Het is ieder moment en iedere cent waard geweest.
